"Hamısını aparıb məzarının üzərinə qoymuşam"
15.07.2013 – 27.10.2020

7 yaş

Sentyabrın 27-də başlayan və 44 gün davam edən Vətən müharibəsində ermənilər cəbhədə məğlubiyyətə uğradıqları üçün təxribatlara əl atdılar.

Onlar cəbhədən kənarda yerləşən, mülki əhalinin yaşadığı Azərbaycan şəhərlərinə raketlərlə atəş açmağa başladılar.

Baş Prokurorluğun 2020-ci il 16 noyabr tarixində açıqladığı rəqəmlərə görə, Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən Azərbaycanın şəhərlərinə raket atəşi nəticəsində 93 dinc sakin həlak olub, 454 nəfər isə yaralanıb.

Ermənilərin Azərbaycanın şəhərlərini atəşə tutması nəticəsində həlak olanlar arasında azyaşlı uşaqlar da var.

Ermənistanın silahlı qüvvələri elan edilmiş humanitar atəşkəs rejiminin tələblərini kobud şəkildə pozmaqla dinc mülki əhalimizə qarşı cinayət əməllərini davam etdirib.

2020-ci il oktyabrın 27-də günorta saatlarından başlayaraq düşmənin silahlı birləşmələri tərəfindən Goranboy və Bərdə rayonları müxtəlif istiqamətlərdən intensiv şəkildə raket və ağır artilleriyadan atəşə tutulub.

Baş Prokurorluğun yaydığı açıqlamaya görə, erməni silahlı qüvvələri tərəfindən saat 16 radələrində Bərdə rayonunun Qarayusifli kəndinin müxtəlif istiqamətlərdən ağır artilleriyadan atəşə tutulması nəticəsində 4 dinc sakin həlak olub, 7 nəfər isə yaralanıb.
Aysu Rövşən qızı İsgəndərova
Həlak olanlar arasında bir azyaşlı da var - Bərdə rayonunun Qarayusifli kənd sakini 7 yaşlı Aysu İsgəndərova.

Aysu 2013-cü il iyulun 15-də Bərdə rayonunun Qarayusifli kəndində anadan olub, Qarayusifli kənd tam orta məktəbində 2-ci sinifdə oxuyurdu.

Aysunun atası Rövşən İsgəndərov həmin dəhşətli günü belə xatırlayır:

"Kənddə işləyən zaman göydə partlayış oldu. Sevindik ki, bizimkilər göydə vurub partlatdı. 5-6 saniyə keçmişdi ki, atılan raketlərdən biri kəndə düşdü. Traktorla gəlirdim, gördüm ki, yol boyu hamı biz tərəfə qaçır. Evə çatanda raketin biz tərəfə düşdüyünü gördüm. Qışqırıb həyat yoldaşımı çağırdım, gördüm ki, yoxdur. Sonradan xəbər tutdum ki, qonşumuz Məhəmməd dayıgilə gedib. Kimsə mənə dedi ki, sənin uşaqların buradadır. İki uşağıma heç nə olmasa da, Aysunu yerə uzatmışdılar, qan içində idi.

Aysunun çoxlu arzuları var idi, deyirdi məni apar hazırlığa, müəllim yanına. Deyirdim ki, Aysu, qoy işlərimi qurtarım aparacam. Həyətdə bir az əkin əkmişdim, Aysu deyirdi ki, bunun pulunu kimə verəcəksən? Deyirdim, sənə verəcəyəm. Deyirdim get evdə otur, uşaqlara görə qorxurduq, səs-küy çox gəlirdi. Ordumuza çox arxayın idik. Ordumuzun erməniləri məhv etməsini görüb sevinirdik. İnanmazdıq ki, bura gəlib nəsə düşər".

Deyirdi, mən həkiməm, bax...
Atası deyir ki, Aysu oğlan kimi idi:

"Burada evin başında bir az "kubik" var idi, işlətmişdik artıq qalmışdı. Onu yığışdırmağa mənə kömək etmək istəyirdi. Qoldan çox güclü idi. Yanında olanda dərslərini oxuyurdu, amma mən gedəndən sonra oxumurdu. İstəyirdim Aysu dərslərini oxusun, öyrənsin, karantinə görə də heç dərs olmadı. Özüm zəhmətkeş olmuşam, deyirdim oxu nəyəsə sahib ol. Evdə bir xalatı var idi, geyinib deyirdi ata mən həkiməm. Uşaq idi, o nə bilirdi gələcəkdə nə olacaq".

"Aysu çox utancaq idi. Həm də çox az yemək yeyirdi" – deyə, atası sözlərinə əlavə edir:

"Balaca qızımı həkimə aparanda Aysunu da göstərdim, dedim ki, az yeyir. Həkim baxdı, yoxladı, dedi heç bir problemi yoxdur, özü yemək istəyəndə yeyəcək. Ermənilər Gəncəyə raket atanda oradakı dağıntının görüntülərinə baxıb ağlayırdım, Aysu da bunu görüb soruşurdu ki, niyə ağlayırsan? Dedim ki, heç nə olmayıb. Gecə durub uşaqların üzünə baxdım, dedim ermənilər günahsız uşaqlardan nə istəyir. Elə Gəncəyə raket atılandan bir neçə gün sonra bura düşdü".

Aysunun geyinə bilmədiyi məktəb paltarı....
"Sentyabrın əvvəllərində işdən evə gəldim. Anası dedi ki, mən də gedəcəyəm Aysuya məktəb paltarı almağa. Dedim, gedib özüm paltar alacam. Aysunu apardım şəhərə, məktəb paltarı, çanta aldım. Aysu özü bir çanta seçdi, satıcı da dedi ki, bu çanta bu uşaq üçün deyil, böyük siniflərin uşaqlarına uyğundur.

Başqa çantanı göstərdim, dedim onu alım, gördüm ki, susur, fikri öz istədiyində qalıb. Satıcı da dedi ki, həmin çanta bahadır. Dedim, nə qədər baha olursa olsun onu alacam. Həmin çantanı aldım. Lakin həmin çantanı götürmək qızıma qismət olmadı. Hamısını aparıb məzarının üzərinə qoymuşam".

Oxumağı tövsiyə edirik: