"Ana, məni televizorlarda görəcəksən"
18.10.2005 - 17.10.2020

15 yaş

Sentyabrın 27-də başlayan və 44 gün davam edən Vətən müharibəsində ermənilər cəbhədə məğlubiyyətə uğradıqları üçün təxribatlara əl atdılar.

Onlar cəbhədən kənarda yerləşən, mülki əhalinin yaşadığı Azərbaycan şəhərlərinə raketlərlə atəş açmağa başladılar.

Baş Prokurorluğun 2020-ci il noyabrın 16-da açıqladığı rəqəmlərə görə , Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən Azərbaycanın şəhərlərinə raket atəşi nəticəsində 93 dinc sakin həlak olub, 454 nəfər isə yaralanıb.

Ermənilərin Azərbaycanın şəhərlərini atəşə tutması nəticəsində həlak olanlar arasında azyaşlı uşaqlar da var.

Müharibə dövründə erməni caniləri Azərbaycanın ikinci böyük şəhəri, cəbhə bölgəsindən xeyli aralı yerləşən Gəncə şəhərini bir neçə dəfə artilleriya atəşinə tutdular. Bunlardan ən dəhşətlisi 17 oktyabr tarixində baş verdi. Düşmənin silahlı qüvvələrinin gecə saat 01:00 radələrində Gəncənin mərkəzi hissəsində yerləşən Cavadxan qəsəbəsini raket atəşinə tutması nəticəsində 15 nəfər şəhid oldu, 55 nəfər isə yaralandı. Həlak olanlardan 6-sı kişi, 4-ü qadın, 5-i isə azyaşlıdır.

Həmin dəhşətli hadisənin günahsız qurbanlarından biri də 15 yaşlı Əsgərova Nigar Azər qızıdır.

Hadisə nəticəsində Nigar da daxil olmaqla Əsgərovlar ailəsinin 5 üzvü həlak olub. Bu, erməni vəhşiliyinin daha bir sübutudur. Bir gecədə Nigarın və Nigar kimi neçə günahsızın, körpənin həyatına son qoyuldu.

Gəncəyə səfər edib dağıntıları həm öz gözümüzlə gördük, həm də Nigarın ailəsi ilə həmsöhbət olduq.

Nigarla anasının son danışığı....
Nigar Azər qızı Əsgərova
Nigarın anası Südabə Əsgərova deyir ki, Nigar 2005-ci ildə Gəncə şəhərində anadan olub. 29 nömrəli məktəbin 10-cu sinif şagirdi idi.

"Hadisə baş verən gün mən Azərbaycanda deyildim, Moskva şəhərində işləyirdim. Həmin axşam saat təxminən 9-10 radələri idi, qızımla görüntülü danışdım" – deyən ana bildirir ki, Nigar çox sevinirdi, 1 gün sonra onun ad günü olacaqdı.

"Ad gününü kafedə keçirmək istədi. Dedi, mama icazə versəydin ad günümü rəfiqələrimlə kafedə keçirərdim. Mən də etiraz etməyib razılıq verdim. Ad günü üçün tədarük görürdü, sevinirdi, çox həvəsli idi. Deyirdi ki, bütün gün şəhərdə olacağam, axşam da ailəmizlə qeyd edərik. Mən də razılıq verdim və sağollaşdıq.

Gecə saat 4 radələri idi, zəng gəldi ki, küçənizə raket düşüb, təcili Gəncəyə getməlisən. Səhərə təyyarəyə bilet alıb Gəncəyə getdim.

Elə bil yuxu kimi idi, bir anlıq gəldim ki, nə ev var, nə uşaq var. Nigar raket zərbəsi zamanı başından xəsarət almışdı. Onunla birlikdə atam, qardaşım, bacım və bacımın 10 aylıq körpəsi Narin də şəhid oldu. Belə bir faciəni yaşadıq, Nigarın arzuları gözündə qaldı. Nigarın çox arzusu var idi, həyat dolu uşaq idi, ölüm ona yaraşmırdı".

Onun təhsillə bağlı planları, arzuları var idi...
Südabə xanım deyir ki, Nigar bağça müəllimliyini oxuyacaqdı: "Gözəllik salonunda işləməyə də həvəsi var idi. İnternetdə koreyalılara baxırdı, ora meyilli idi. "Xarici ölkədə gözəllik salonu açaram, tanınmış aktrisaların, müğənnilərin saçlarını düzəldərəm. Hər gün fərqli saç düzümlərinə, makiyajlara baxırdı, o da elə bəzəmək istəyirdi. "Televiziyaya çıxacam, sənə çox kömək edəcəm, həm ali təhsilim olacaq, həm də salon işlədib sənə kömək edəcəm" - deyirdi Nigar.

Bu həvəsini görüb onu təzəliklə kursa qoymuşdum. Cəmi 1 həftə getdi, sonra ermənilər Azərittifaqın binasına raket atdılar və kurs da bağlandı. Balam istədiyi iş üzrə kursa cəmi 1 həftə gedə bildi, sonra da raket bizim küçəyə düşdü. Oktyabrın 1-dən kursa gedirdi, 17-də belə bir hadisə baş verdi".

Qızı ilə sonuncu dəfə görüşünü xatırlayan ana göz yaşlarına hakim ola bilmir:

"Qızımla canlı görüşüm bir il bundan əvvəl olub. Bakıya getdik, gözəl günlər keçirdik, dənizə getdik, restorana getdik. Onun səs yazıları da durur. Deyirdi ki, keçən il səninlə necə gəzdik, çox yorulmuşdum, indi də istəyirəm ki, sən yanımda olmasan da rəfiqələrimlə də elə gəzim.

Nigar "Yenə həmin günləri yaşamaq istəyirəm, amma heyif ki, sən yanımda olmayacaqsan" deyirdi. Bu il qismət olmadı, arzusu gözündə qaldı balamın".

Nigar hadisədən iki gün əvvəl Şəmkirə gedir, amma...
"Oktyabrın 14-ü getmişdilər Şəmkirə, gəlinimiz uşaqları ilə orada qalıb, qızım isə qalmayıb" deyən Südabə xanımın sözlərinə görə, əgər Nigar orada qalsaydı bu gün həyatda olardı:

"Mənə zəng edib Şəmkirdə qalmaq üçün icazə istədi, mən də icazə verdim. Dedim qal, 17-si axşam gələrsən, 18-də də ad gününü keçirərsən. Məndən icazə alandan 1 saat sonra dayısı Gəncəyə qayıtmaq üçün gedəndə Nigar da onunla getmək istəyir, dayısı ona "Bəs sən qalacaqdın, indi niyə getmək istəyirsən?" deyə soruşub. Nigar isə özü ilə dəyişməyə paltar gətirmədiyi üçün getmək istədiyini deyib. Heç kim onu saxlaya bilməyib.

Əgər orada qalsaydı 17-si axşam Şəmkirdə ola bilərdi... Axşam danışanda gördüm ki, öz evimizdədi. Dedi ana, nədənsə qalmaq istəmədim. Gəldi və belə oldu. Qismət belə imiş... Baş verənlərdən heç qorxmurdu, çox ürəkli uşaq idi. Öncəki partlayışın olduğu gün 5-ci gün idi, Nigar kursa getmişdi. Deyiblər ki, müəllimə bu hadisələrlə bağlı kəndə gedib, dərs olmayacaq. Evdə hamı onu qoruyurdu ki, şəhərə çıxmasın, birdən ermənilər raket atar. Amma gecə yatdığı vaxt raket evimizə düşdü...

Ad günü üçün göndərdiyi pul bankda qaldı
Nigara ad gününü qeyd etməsi üçün pul göndərdiyini deyən Südabə xanım həmin pulun bankda qaldığını söyləyib:

"Heç vaxt ağlımıza gəlməzdi ki, Gəncəyə raket düşə. Həmin gün bacımla, qızımla çox danışdım. Nigara ad günü üçün pul göndərmişdim, dedim səhər get götür, ürəyin istəyən kimi ad gününü keçir. Heç o da qismət olmadı, pulu bankda qaldı.

Bu 15 ildə o uşağın ad günü boş keçməyib. Çox ağıllı uşaq idi. 18 oktyabr günü yenə də boş keçmədi, amma bu dəfə yaş günü yox, yas günü oldu. Ayın 18-i yas stolu açıldı, tortu ad günündə yox, yas günündə kəsildi. Anası olduğum üçün demirəm, Nigar çox ağıllı, tərbiyəli uşaq idi. Həm məktəbdə, həm qonşular arasında Nigarı çox istəyirdilər".

Narinlə nəfəs alırdı, Narinlə də getdi...
Südabə xanımın sözlərinə görə, Nigar hər zaman istəyərdi ki, bir bacısı olsun:

"Bacımın qızı dünyaya gəldi. Mənə zəng edib "Ay ana, axır ki, mənim bacım oldu, çox xoşbəxtəm" dedi. Ona qədər çox darıxırdı, hər gün mənim gəlməyimi istəyirdi. Narin dünyaya gələndən sonra demək olar ki, ona Nigar baxırdı, nə zaman zəng edirdim uşaq qucağında idi. Deyirdim ay Nigar, anan sənə qurban uşağı çox qucağına alma, belin ağrıyacaq. Nigar "ay mama ona bir şey olsa mən ölərəm" deyirdi.

Xalası qızının dünya gəlməsinə görə çox sevinirdi, Narinlə nəfəs alırdı, Narinlə də getdi. Allah ikisini də əlimizdən aldı. Nigar həmişə deyirdi ki, məni televizorlarda görəcəksən. Nigarı televizorda gördüm, amma başqa cür...

Oxumağı tövsiyə edirik: